Ukończyła państwową szkołę muzyczną w klasie fortepianu i średnią w klasie fletu. Szybko zaskarbiła sobie sympatię telewidzów debiutancką rolą osieroconej Joanny Macieszanki, uparcie poszukującej szczęścia, której życie przypadło na czas burzliwych wydarzeń historycznych od rewolucji 1905 do I wojny światowej w serialu TVP1 Jana Łomnickiego na motywach cyklu powieściowego Ewy Szelburg-Zarembiny Rzeka kłamstwa (1987). 12 grudnia 1987 roku zadebiutowała w roli służącej w spektaklu Stanisława Ignacego Witkiewicza Bezimienne dzieło w reżyserii Jana Englerta na scenie warszawskiego Teatru Polskiego. W 1988 roku otrzymała dyplom ukończenia Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie i związała się na stałe z warszawskim Teatrem Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza, gdzie pojawiła się jako Nancy w przedstawieniu Woody'ego Allena Zagraj to jeszcze raz w reż. Adama Hanuszkiewicza (1988) oraz wystąpiła w roli Lucy w musicalu Bertolta Brechta Opera za trzy grosze – w reż. Jerzego Grzegorzewskiego (1989). Niebawem trafiła na kinowy ekran w dramacie Dotknięci (1988) jako studentka Wanda Milewska, córka Jana (Piotr Fronczewski) i chorej psychicznie Joanny (Ewa Wiśniewska). Rok później zagrała w trzech filmach: sensacyjnym Janusza Majewskiego Czarny wąwóz (1989), dramacie politycznym Janusza Kijowskiego Stan strachu (1989) u boku Wojciecha Malajkata i komedii erotycznej Jacka Bromskiego Sztuka kochania – (1989).
Zagrała potem w sensacyjnym filmie politycznym Tomasza Wiszniewskiego Kanalia (1990) z Adamem Ferencym, horrorze Powrót wilczycy (1990) u boku Jerzego Zelnika i telewizyjnym filmie Piotra Łazarkiewicza W środku Europy (1990). Pod koniec 1990 roku występowała także gościnnie w roli Klary w spektaklu Aleksandra Fredry Zemsta – w reż. Gustawa Holoubka. Ekranowa kreacja Marty z obozu studenckiego w filmie psychologicznym Andrzeja Barańskiego Nad rzeką, której nie ma (1991) przyniosła jej nominację do nagrody Złotych Lwów za pierwszoplanową rolę kobiecą na 16. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. W 1992 roku otrzymała Złotą Kaczkę, nagrodę przyznawaną przez czytelników magazynu Film dla najlepszej aktorki. Powróciła na duży ekran w filmach: Obywatel świata (1991) z Janem Fryczem, melodramacie historycznym Janusza Zaorskiego Panny i wdowy (1991), melodramacie komediowym Krzysztofa Langa Papierowe małżeństwo (Paper Marriage, 1991) w roli panny młodej, która wychodzi za mąż za angielskiego lekarza i gangstera, Balanga (1993), filmie akcji Anioł śmierci (Beyond Forgiveness, 1994) u boku Rutgera Hauera i Johna Rhysa-Daviesa, sensacyjnym Krzysztofa Langa Prowokator (1995) oraz kostiumowym fantasy Krzysztofa Gradowskiego Dzieje mistrza Twardowskiego (1995) jako duch Barbary Radziwiłłówny.
Odniosła sukces sceniczny rolą Śnieżki w musicalu na podstawie baśni Jakuba i Wilhelma Grimmów Królewna Śnieżka i krasnoludki – w reż. Krzysztofa Kolbergera na scenie Teatru Komedia w Warszawie (1994) i Opery i Operetki w Szczecinie (1999). Uznanie publiczności zdobyła w roli Alicji 'Alutki' Kossoń, żony Jędruli (Tomasz Dedek) w serialu Rodzina zastępcza. Pojawiła się również w dwóch odcinkach opery mydlanej TVP 2 Na dobre i na złe – (2002), jednym z odcinków serialu TVP1 Plebania – (2005) jako Anna Stajniak oraz sitcomie TVN Anioł Stróż – (2005) w roli rozwódki Anny Górskiej. W 2004 roku w Warszawie odebrała nagrodę Kłapy 2003 The Walt Disney Company Polska dla najlepszych twórców polskiej wersji językowej w filmach animowanych – za rolę Dory w filmie Gdzie jest Nemo?.
W 2007 roku nagrała wspólnie z Włodzimierzem Nahornym, Januszem Szromem, Grzegorzem Markowskim oraz Agnieszką Wilczyńską płytę z kolędami. Płyta została zatytułowana "Cicho, Cicho Pastuszkowie". W roku 2008 za rolę Claire w sztuce pt. "Dowód" w reż. Andrzeja Seweryna granej w Teatrze Polonia otrzymała nominacje do prestiżowej nagrody Feliksa.
Bierze czynny udział w różnych projektach muzycznych koncertując z takimi muzykami jak Bogdan Hołownia, Włodzimierz Nahorny, Andrzej Jagodziński, Andrzej Łukasik, Janusz Szrom. Występuje z własnymi recitalami oraz jako gość wyjątkowy w jazzowym projekcie Janusza Szroma "Straszni Panowie Trzej" śpiewając piosenki z Kabaretu Starszych Panów. Wzięła udział w II edycji programu Jak oni śpiewają, zajęła 6. miejsce. W sezonie 2009/2010 jurorka nagrody teatralnej Feliksy Warszawskie.
Autograf zdobyty osobiście
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz